Het gemaskerde Bal

[De dag ervoor]
Hard werdt er gewerkt om alles in gereedheid te brengen, maar nu is de dag daar!

&

Aan het begin van de avond rijdt er wederom een koets de oprijlaan op. Het paar dat in de koets zit heeft de afgelopen nacht in Tiel doorgebracht.

Het bezoek aan Tiel was tweeledig. Aan de ene kant om goede vrienden te bezoeken die zich in Tiel gevestigd hebben, maar ook om te voorkomen dat overige gasten hen wellicht onverhoopt tegen het lijf zouden lopen in Arnhem...

Als de koets voor de entree tot stilstand komt, doen ze beide hun masker voor. De jongeman springt soepel uit de koets. Hij draagt een goedpassend donkerbuin pak met goudkleurige knopen en afwerking, en een ecru hemd. De hoed die hij draagt verbergt grotendeels zijn haardracht. Hij houdt heel galant het koetsdeurtje open voor zijn geliefde en helpt haar uitstappen. Zij draagt een imposante japon, eveneens in de kleuren donkerbruin, ecru en goud. De maskers passen perfect bij hun kledij. Haar haar heeft ze speciaal voor deze gelegenheid in lange pijpkrullen laten draaien.

Arm in arm stappen ze de balzaal in en ze zien dat er inmiddels al aardig wat mensen binnen zijn. Even kijken ze vol bewondering om zich heen. Dan stappen ze verder de zaal binnen.
Ze groeten de aanwezigen vriendelijk met een plechtig knikje.

Ze zijn alletwee toch een beetje zenuwachtig. De overige aanwezigen zijn vast bekenden, je weet alleen niet wie er achter het masker schuil gaat. De jongedame realiseert zich dat het zeker wennen zal zijn om haar geliefde niet bij zijn echte naam te noemen. Maar vanaf nu tot middernacht zijn zij Innamorata en Innamorato, de dame en heer van de dansvloer.

Langzaam stapt Pantalone de balzaal binnen.
Hij kijkt eens in het rond, en ziet een aantal charmant uitziende dames, en een paar heren staan.
Met rustige tred loopt hij naar La Ruffiana, en buigt een beetje voor haar

Een goeden avond vrouwe.
Wat doet een charmante dame als u in haar eentje op een feest?

het feest is al aardig opgang als er een mysterieus iemand verschijnt in de deuropening

Zelfverzekerd loopt hij richting de bar en laat zich een goed glas inschenken. Daarna draait hij zich om en knipoogd naar alle schoonheden

Aangenaam

[Feestzaal]

Innorato, rond zich heen kijkend met verbazende ogen van al de glamourieuze taferelen om hem heen, laat zich verliefd bij de hand begeleiden door zijn beeldschone Immorata...

De feestzaal instappend voelt hij de zenuwachtige houding van zijn geliefde in haar ietswat vochtige handpalm en neemt haar wat bevend hand steviger vast om ook zijn onzekerheid niet te laten blijken.

Wat onwennig door het masker op zijn aangezicht, probeert hij zijn Innorata gerust te stellen en buigt zijn hoofd zo schuin mogelijk over haar ontblote schouder heen...

In de onmogelijkheid door het masker om zijn zachte lippen in haar hals te drukken, fluistert hij ietswat gefustreed maar tedervol in haar rechteroor... Hhmmmm..wat zie je er beeldig uit, liefste. Je bent mijn engel met je mooie lang golvende pijpkrullen. Je zou je haar niet enkel voor deze gelegenheid zo moeten opmaken, je mag je best ook zo heerlijk opdossen tijdens ons geliefd ontbijt, hoor...

Om alle misverstanden te vermijden noem je me maar, «Inno », voor deze avond. Zo heb ik de eer om je met de naam « Inna » aan te kondigen.

Immo glimlacht even knipogend naar haar, maar voelt zich alweer vlug onwennig door het imponerende masker op mijn aangezicht.

Hoe kan ik nu in godsnaam mijn gepaste uitdrukkingen aantonen met dit masker over mijn gezicht...gromt hij wat...niemand ziet mijn blijde glimlach zo. Laat staan een knipoog, maar dan moet iedereen nog goed oppassen ook.... Gelukkiglijk is mijn mond er niet door gesnoerd, want dat ligt niet in mijn aard...denkt Inno knorsend.


Nog steeds onder de indruk van al het mooie, kijkt Innorato naar de andere uitgenodigden en merkt een jonge dame op met een prachtig lichtrood kledingstuk met zwart kanten borderingen en een breed parelende halsketting...

Oww..denkt hij bij zichzelf...een pracht van een meester-weverwerk. Even bewonderingswarig als het hof van de nobele landheer.

Immo lacht wat luider als hij de mysterieuze, maar zo zelfverzekerde, naar de bar stappende « Doktor » ziet knipogen naar al de aanwezige schoonheden...Tsjouuu ...denkt hij... een dameskiller... dat wordt spannend.

Inno maakt met een tedervolle beweging duidelijk aan zijn Inna dat hij graag naar de met witte wijn gevulde kristallen glazen wil lopen en schrikt even als hij een spiekende schim achter de gloedrode gordijnen met fijne goudendradige afwerkingen ziet bewegen....

Vanachter de gordijnen verschijnt de ceremoniemeester. In zijn hand een rol perkament, een staf en zijn gang is gehinderd door een kleine hondje dat vrolijk om hem heen dartelt.



Aangekomen in de zaal kijk hij rond en stamp zijn staf hard op de grond. Bonk bonk bonk

Welkom gasten! waf waf waf

Welkome bij 'Un ballo in maschera' een nieuwe rage uit Italie, door u vertaalt door wijlen Lange Jan de Guillotine, God hebbe zijn ziel. Vanavond zijn we niet wie we altijd zijn, dus pas op! Wees voorzichtig met uw meningen en uw acties. Wees ook voorzichtig vanavond, doe uw masker niet af want deze beschermt u tegen de bau-bao, welke om middernacht weer het bos in zal gaan om te jagen en bloed te drinken, tot die tijd hou uw masker op.

U allen speelt een spel, een comedie, wellicht met blijde, wellicht met tragische afloop, wie zal het weten, gasten zullen nog komen en andere weer gaan. Dit pamlet zal ik dan ook voor u allen achterlaten.

wafwaf waf grrrr De ceremoniemeester ontrolt zijn pamflet, waaronder een merkwaardig zegel hangt. Het is lastig te zien van ver weg.

Welkom hier te Doorwerth.

Dit bal zal zich afspelen in de balzaal waar u nu bent en voor uw geriefelijkheid is ook de eetzaal gevult met heerlijkheden. Tevens zijn alle gastenvertrekken open in deze vleugel, voor als u even rust wilt genieten. Maar wees voorzichting, de bau-bao heeft vele oren en ogen.

Na het eerst uur, volgen er nog 5, om na middernacht door te feesten als u mocht willen, dan natuurlijk zonder masker. Wellicht bevind ik me onder u en wellicht ook niet, maar boven al laten we dansen in het tweede uur tot middernacht!

Was getekend,
de heer van de nacht

De ceremonie meester knikt naar de aanwezigen en draait zich bijna mechanisch om. Het hondje vindt het allemaal schitterend

wafwafwafwafwafwafwafwaf

Innamorata en Innamorato melden zich aan bij de ceremoniemeester, en betraden de prachtige balzaal. Wat onwennig pakt Innamorata de hand van Innamorato vast, ze was een beetje zenuwachtig en tegelijkertijd opgewonden.

Als je het goedvind houd ik je hand even vast, dit is nieuw voor mij, wat een pracht en praal he, schtitterend. Zullen we wat te drinken halen Innamorato?

Ze giegelde een beetje en zocht zijn ogen, Innamorato keek haar aan en ze zag een glinstering die ze lang niet meer gezien had

Innamorata liep samen met Innamorato naar de bar en ze bestelden een heerlijke rode wijn

Gezellig he Innamorato, zullen we proosten opdat het een mooie avond mag worden?

Ze hief haar glas en dacht

Het is maar goed dat hij mijn blozende wangen niet ziet en mijn bonkend hart niet hoort

Proost Innamorato, op een mooie avond !!

[img][/img]

Abadea verneemt dat Isabella in slaap is gevallen en danst in zijn narrenpak wat rond zijn twee mondhoeken naar beneden en zijn belletjes rinkelend, laat hij zijn ogen spreken van blijdschap.

Arlecchino luistert alsof er vogeltjes zingen om dan volledig afgeleid te vergeten om de glazen naar de dames te brengen.

Dan valt hem het pamflet op wat de ceremoniemeester heeft achter gelaten. Kwiek loopt hij daar heen, schalk kijkent naar links en rechts, maar niet naar voren. Arlecchino struikelt over zijn lange schoenen en maakt een fraaie koprol die zelfs zijn masker intact houd. Natuurlijk schateren alle glazen over de grond en een huilerig

Boehoe klinkt vanachter Arlecchino masker. Bediende! oh dat ben ik. HahahhahaHHahha klinkt zijn schille stem weer en hij verdwijnt achter de gordijnen om even later weer terug te keren met een bezem en een kippepootje in de hand. Arlecchino danst een dansje rond de scherven, laat de bezem vallen en gaat het perkament staan lezen, terwijl hij vette vingervlekken achterlaat. Dan draait hij het perkament om...

Aaah, hij laat het perkament vallen en loopt langzaam teruguit. Als Arlecchino de scherven onder zijn voeten hoort slaat hij het kippenpootje tegen zijn voorhoofd, eet deze op laat het botje vallen tussen de scherven en veegt ze netjes van de zaal onder de gordijnen wel. Dan smijt hij met een gratieuze worp de bezem er achteraan, veegt zijn handen af aan het gordijn en loopt met leeg dienblad richting de glazen...

Innamorato heft zijn glas ook naar Innamorata en tikt het zachtjes tegen haar glas aan

Proost Innamorata, op een hele mooie avond

Innamorato keek naar het blaadje dat hij had gekregen. Hij verheugde zich al op wat er komen zou. Het dansen. Een mooie avond was het al. Hij voelde zich toch wel een beetje gespannen vanavond. Hij nam een slokje van zijn wijn. Zijn hand trilde een beetje. Hij hoopte dat Innamorata dat niet zou zien.

Terwijl Inna en Inno onderweg zijn naar de wijn, verschijnt daar de ceremoniemeester.
Gefascineerd luisteren ze naar wat hij te vertellen heeft.

Het uur van de dans is aangebroken. Hhhmmmm.... laten we ons dadelijk na het glaasje wijn dan maar eens aan een dansje wagen.

Inna knipoogt naar haar Inno en geeft hem, voor zover hun maskers dat haar toelaten, een tedere kus op zijn wang.

Eenmaal bij de wijn aangekomen, reikt Inno haar een glas witte wijn aan. Ze klinken de glazen en proosten op een mooie avond. De wijn smaakt voortreffelijk en zeker naar meer... De avond is nog lang, dus dat zal ook vast geen probleem worden.

Il Dottere ziet alle pracht en praal voorbij komen en opeens valt zijn oog op een hele mooie verschijning.

hmmmmmm welkom pedrolina mag ik deze dans van u

Innamorata keek even opzij, en zag de hand van Innamorato trillen, ze lachte zachtjes hij kon haar toch niet goed zien, ze zag hun samen in gedachten dansen, deze sfeer en omgeving brachten toch bepaalde gevoelens naar boven, die ze niet verklaren kon, spannend en opwindend was het wel, ze zette haar glas neer en zei zachtjes

Innamorato, wil je met me dansen?

Bij het zien van al die weelde kan Arlecchino zich niet langer bedwingen, met drie radslagen beland hij op de dansvloer en rent dan de eetzaal in...

Innamorato kijkt Innamorata aan. Een glimlach verschijnt op zijn mond, verborgen achter zijn masker. Hij beseft dat Innamorata het niet kan zien.

Het lijkt me heerlijk om met jou hier te dansen Innamorata zegt Innamorato enthousiast De muziek is net begonnen te spelen en zie eens naar de dansvloer daar. Die ziet er heel apart uit. Ja, ik wil heel graag met jou dansen.

Innamorato neemt nog een laatste slok van zijn wijn en zet het lege glas neer op een tafeltje. Hij pakt Innamorata's hand en leidt haar naar de dansvloer.

Isabella gooit net weer een glas wijn achterover, als Abadea weer naar haar toe komt huppelen en haar begroet.

Ik, eh.. vindt U ook niet dat de geliefden zo mooi dansen?

Isabella kijkt Abadea aan. Ze vraagt zich af waarom de aandacht van deze man steeds op haar gericht is. ze voelt een blos op haar wangen verschijnen en is blij dat deze nog steeds verborgen is.

Nou...uh... ik...euh.....uhm....

Het kost Isabella moeite om een gepast antwoord te vinden op Abadea's vraag. Na wat gehakkel, beantwoord ze hem in één woord, kort maar krachtig.

Ja.

Isabella tilt haar masker iets op en neemt nog een paar slokjes uit het wijnglas in haar hand.

Dan valt haar oog op Pantalone, de kasteelheer. Hij voelt wat in de zak van zijn jasje. Onhoorbaar vraagt Isabella zich af wat hij aan het zoeken is.